Umiejętności

"W cierpieniu jest tysiąckrotnie więcej doświadczenia niż w przyjemności."
~Bertrand Russell









⚔Miecz stalowy
  Wiedźmiński miecz półtora-ręczny ze stali meteorytu,
cechujący się niezwykłą ostrością klingi i lekkością

⚔ Miecz srebrny
  Wiedźmiński miecz srebrny, bogato zdobiony w runy. Piekielnie ostra
klinga najczęściej tkwi w końskich jukach owinięta w skóry. Używana
przeciwko magicznym potworom

⚔ Medalion kruczego łba
  Medalion przedstawia cech wiedźmiński oraz szkołę z jakiej się
wywodzi. W przypadku Ravenhira jest to kruczy łeb, z Szkoły Kruka.
Medalion drganiami reaguje na magię, wszelakie potężne aury oraz
potwory. To także dzięki niemu wiedźmin jest w stanie wyczuć przepływ
mocy oraz używać Znaków

⚔Sztylet
Noszony na udzie, przystosowany do rzucania

⚔ Nóż
Najczęściej ukrywany w bucie, często ostrzony, służy głównie do golenia i skórowania zwierzyny

⚔ Lekka zbroja
  Zbroja ściśle przywierająca do ciała, nie krępująca ruchów. Głównie
składa się ze skóry, wielokrotnie reperowanej i modyfikowanej. W
przypadku Ravenhira, domontował on stalowy naramiennik oraz płytowy
rękaw, także na lewej ręce. Drobna, przyszywana kolczuga osłania pierś i
plecy na wysokości łopatek.

⚔ Płaszcz
Zwykły, bawełniany płaszcz podróżny, w ciemnych kolorach. Mocno zużyty, często zszywany

⚔ Torba
  Torba z grubej skóry, którą można nosić na biodrze lub wśród końskich
juków. Ma ona przegrody, gdzie jedna z nich mieści fiolki z eliksirami
oraz saszetki z posegregowanymi ziołami i składnikami. Druga mieści
przyrządy codziennego użytku, takie jak bielizna na zmianę, mieszek z
pieniędzmi, łyżka i parę alchemicznych przyrządów.



⚔ Końskie oporządzenie
  W jego skład wchodzi skórzane siodło z podogoniem i napierśnikiem,
ogłowie oraz juki, gdzie przechowywane są skóry zwierząt, pożywienie,
kociołek do gotowania i kociołek do ważenia eliksirów, hak na trofea
(np. głowy), srebrny łańcuch.





A dziewki przed nim kryć, bo
wiedźmak chutliwy jest ponad wszelką miarę. Chociaż wiedźmak wielce
chciwy a na złoto łasy, nie dać jemu więcej jako: za utopca - srebrny
grosz albo półtorak, za kotołaka - srebrne grosze dwa, za wąpierza -
srebrne grosze cztery.